Rozdział I - Scorpius

 
Specjalna dedykacja dla Dominiki. :)



 Obudził go podekscytowany krzyk jego siostry.
 -Scorp, wstawaj już siódma. Zaraz pierwszy raz pójdziesz do szkoły.
 -Jen pociąg mam o dziesiątej, daj mi jeszcze pospać.
 -Ale zaraz tu będzie Maia. Wstawaj.
Zwlekając się z łóżka, a właściwie z łoża, rozejrzał się po swoim pokoju. Był on przytulny, czerwony ze
srebrem i widoczną w wystroju kobiecą ręką. Urządzał go z mamą, kiedy ta jeszcze żyła. Przejechał wzrokiem po schludnym, metalowym biórku i szafie w ciepłym odcieniu drewna. Jego wzrok zatrymał się na podłodze, gdzie walały się rzeczy. Nie jego rzeczy.
 -Jenny! Chodź tu natychmiast!
Jedenastolatek był wściekły. Gdy w drzwiach pojawiła się jego siostra, wydarł się:
 -Co to ma być?!
Jen słodko się uśmiechnęła, jak na nią przystało i zaszczebiotała:
 -A, to. To nic takiego. Tylko tak jak mówiłam zaraz przychodzi Maia i wujek Blaise i i i i muszę mieć porządek, więc... - w tym momencie  wyglądała jak aniołek z tymi swoimi blond włosami, skręcającymi się wokół jej dosyć pulchnej i zarumienionej twarzyczki.
 -Nic mnie to nie interesuje. Jak musisz mieć porządek, to posprzątaj, a nie zrzucaj ich przez klapę. Tym razem ci odpuszczę, ale jeszcze raz tak zrobisz...
 -To cię nie będzie. Będziesz w szkole, a ja będę tu sama z tatą.

W tym momencie w jej cudnych, złotych oczach pojawiły się łzy. Scorp od razu wziął ją w ramiona.
 -No już nie płacz. Przecież przyjadę na święta i będę do ciebie codziennie pisał. A za rok pójdsziesz do szkoły już ze mną.
 -Ale wtedy tatuś zostanie sam.
 -Nic mu nie będzie.
Akurat w tej chwili z dołu dobiegł ich krzyk:
 -Scorp, Jen! Wujek Blaise, ciocia Nancy i Maia przyjechali!
Zbiegli na dół.
 -Maia, Maia. Cześć wujku, ciociu. Chodż do mnie Maiu.
Jen była tak podekscytowana, że jej długie, blond włosy skakały wokół jej twarzy. Ale dla Mai, ślicznej mulatki o skórze kawy z mlekiem i ciemnych prostych włosach, istniała tylko jedna osoba. W jej szarych oczach widać było zachwyt.
 -Witaj Scorpiusie.
 -Witaj Maio!
Oczywiście wujek Blaise i Draco nie pozwolili młodym zachwycać się sobą.
 -Diable! My już jesteśmy gotowi, tylko Scorp przebieże w końcu tą piżamę i zjemy wszyscy śniadanie. Nancy jak widzę ciąża ci służy.
Państwo Zabbini byli małżeństwem już od trzynastu lat. Mieli już Maię, o rok młodszego syna Roberta i trzyletnią córkę Aline. Oboję młodszego rozdeństwa postanowiło zostać w domu. Teraz Nancy znów była w ciąży, tym razem bliżniaczej.
 -Smoku! Czuję, że śniadanko dziś zrobiłeś ty albo skrzaty zastrajkowały i wszystko przypaliły.
W tym momencie padło niecenzuralne słowo, a Draco wybiegł z przedpokoju. Wszyscy się zaśmiali. dobiegł ich jeszcze głos Smoka:
 -Scorp idż ubierz to co masz w pokoju przyszykowane i jak jeszcze raz zobaczę taki bałagan to..
Nie dowiedzieli się co czeka Scorpiusa jeżeli jeszcza raz będzie miał taki bałagan, ponieważ Maia wybuchła niekontrolowanym śmiechem.
 -Co co o ttt yyyy masz na sooo obie?
Wyksztusiła pomiędzy skurczami przepony.
Jedenastolatek był ubrany w piżamkę w...zielone słoniki.
 -Maia, no co ty, dopiero teraz zauważyłaś? Ty to jesteś spostrzegawcza. - powiedziała Jen.
 -Moja córka jest bardzo spostrzegawcza, ale teraz poprostu tak była zapatrzona w jego oczy, że... - Diabeł nie dokończył. Maia spłonęła rumieńcem, a chłopiec wybiegł do swojego pokoju.
   
   Podczas śniadania, na które byłu, trochę spalone, naleśniki z nutellą lub białym serem, Jen, nie mogąc się powstrzymać, zaczęła cały czas zadawać pytania.
 -A co robiliście na trzecim roku?
 -Naprawdę tak nie lubiliście Harry'ego Pottera? Tego Pottera?
 -To ta Hermiona Granger?
A Blaise, cóż miał robić. Odpowiadał. Z uśmiechem na ustach. Oczywiście ku niezadowoleniu Dracona.
 -Diable...
 -Słucham?
 -Jeszcze jedno słowo...
 -Ale tato, ta historia jest świetna. To wujku, co było dalej podczas tej imprezy w szóstej klasie?
 -Więc gdy Smok był już tak pijany, że usnął to...
 -Diable!
 -Przefarbowaliśmy mu włosy na zielono...
 -Blaise! - Draco zrobił się zielony z bezsilnej złości.
 -O miał taki kolor włosów jak teraz twarz. A wasza mama, wtedy jeszcze się nie lubiliśmy, powiedziała: O fre...
 -ZABBINI!!! Dzieci zabierajcie kufry. Wychodzimy. Przykro mi Nancy, śniadanie skończymy póżniej. Ubierzcie i zapnijcie te płaszcze. Jen, decyduj się teraz idziesz z nami, czy zostajesz z babcią?
 -Idę, oczywiście, że tak.
 -To jeżeli idziesz to musisz mi przyżec, że podczas podróży nie wypowiesz ani słowa do wujka Diabła. Zgoda?
 -Ale tato.
 -Zgoda?
 -No, ale...
 -Zgoda? Pytam się ostatni raz.
 -No, dobrze. Zgoda.
Wsiedli do minivana Blaise'a.
 -Diable, wolę twoje ferrari.
 -Ja też Smoku. Ale nie zmieścilibyśmy się wszyscy.
 -To, to ja wiem.

   Gdy dojechali na King's Cross, wzięli wózki, zapakowali się i dostali na peron numer 9 i 3/4 Scorpa opóściła cała odwaga. Złapał Jenifer za rękę.
 -Co się stało? - wyszeptała dziesięciolatka.
 -Nic tylko, bardzo się boję. Z tego co wiem o rodzicach to będę nie zbyt lubiany w szkole.
W tym samym momencie Draco ukłonił się komuś.
 -Wujku, a kto to? Ci ludie którym się kłaniałeś? - Zapytała Maia.
 -Och, to tylko państwo Potter oraz Weasly. Z tego co wiem teraz do szkoły chodzą James Potter, a wtym roku również Albus Potter i Rose Weasle. Jak widzę Rose podała się w matkę. Ciekawe czy jest tak mądra jak Granger. Bo jeśli tak, Scorpiucie to cóż, szczerze...
 -Nie macie w nauce z nią szans - dokończył Blaise.
   Nadszedł czas ostatnich pożegnań.
 -Scorp. Nie martw się. Znając twoje szczęście to nie dostaniesz się do Slytherynu. Za bardzo wdałeś się w matkę, ale nie martw się. I proszę cię o jedno. Nie popełniaj moich błędów. Pamiętasz Lav dużo lepiej niż Jen. Pamiętaj też jej nauki. NIe ma czarodzieji czystej krwi i szlamy. Są po prostu czarodzieje.
 -Braciszku nie martw się. Będę karmiła nasze rybki i posprzątam to co nabałaganiłam, obiecuję.
Scorpius pocałował siostrę w czoło, przytulił się do ojca i pomachał wujostwu. Wziął Maię za Rękę.
 -Gotowa? - Zapytał patrząc w jej ciemnoszare oczy teraz zdradzające zdenerwowanie.
 -Gotowa. - odpowiedziała hardo - A ty?
 -Jak nigdy.
I weszli razem do pociągu.




Witam
Wiem, że długo musieliście czekać ale szkoła - jako wyjaśnienie całego zła na świecie. No i niestety problemy z internetem.
A teraz na poważnie.
Dziękuję za wszystkie wejścia. Proszę o komentowanie. Mam nadzieję, że wam się spodoba.
Następny rozdział postaram się dodać jeszcze w tym miesącu. 
Pozdrawiam was wszystkich bardzo serdecznie
~Olciak :)